Het idee: de praatcoupé

Eén van de eerste concrete ideeën die Roos en ik hadden met i2i was een keer een praatcoupédag te organiseren in de trein. Inmiddels heb ik met veel mensen over dit idee gepraat en eigenlijk was er alom enthousiamse, dus waarom dit idee geen werkelijkheid maken?

In het kort het idee: sinds de invoer van de stiltecoupé (waar vroeger de gezellige rookcoupé was) is treinreizen nog saaier geworden. Iedere dag reizen honderdduizenden mensen met de trein en gezien de cijfers is een groot deel van hen eenzaam. Eén leuk gesprek op weg naar het werk kan een groot verschil maken in het geluk van deze (alle) mensen.

Het leek Roos en mij leuk om gedurende één dag in een aantal treinen een coupé in te richten waar reizigers een gesprek aan kunnen/moeten gaan. Ga je in die coupé zitten, dan betekent het dat je een praatje wilt maken. Om het gesprek op gang te brengen lijkt het mij leuk om in die coupé vrijwilligers te hebben die met mensen gaan praten.


Gisteren zag ik in Editie Nl een item waarin verteld werd dat ruim 60% van de treinreizigers wel een praatje wil maken, maar 4 van de 5 niet weet hoe ze moeten beginnen. Marjolijn van Burik schreef een boek met tips om een praatje te maken, maar ik geloof dat er onder de i2i lezers genoeg mensen zitten die hier geen probleem mee hebben.

Omdat de praatcoupé nu maar eens werkelijkheid moet worden, ga ik me inzetten voor deze dag. Het liefst met hulp van iedereen! Ik heb zelfs al een aantal semi-BNers enthousiast gepraat en het zou leuk zijn als ook zij die dag een tijdje meereizen om mee te praten.

De datum waarop ik het wil organiseren is maandag 10 september, als de treinen weer vol zitten met mensen die na hun vakantie een jaar moeten gaan werken.

Ik zal contact opnemen met de NS en Rover om te kijken of dat zomaar mag en om misschien treinkaartjes voor de vrijwilligers te regelen. Als iemand persoonlijke contacten heeft bij die organisaties, dan hoor ik dit graag!

Verder zoek ik vooral mensen die op een leuke manier bij kunnen dragen aan het succes van deze dag: mensen die mee willen reizen om te praten, die er aandacht aan kunnen besteden (rond 10 september) zodat het initiatief bekendheid krijgt... en mensen die mee willen denken om dit een succes te maken!

Heb je interesse of kun je iets voor dit initiatief betekenen, laat mij dit dan horen (via de comments of een mailtje) en meld je aan voor de Hyve!

Jasper, i2i

Op zoek naar jezelf (4)

De afgelopen weken alleen heb ik vele malen jonge mensen horen zeggen "ik weet niet wat ik wil met mijn leven, ik weet het niet." Mijn reactie is dan meestal de vraag "ben je nu gelukkig?" of "wat zou je echt gelukkig maken?" Ik heb het gevoel dat voor veel mensen dit de eerste keer in lange tijd is dat hen dit gevraagd wordt. Raar, voor misschien wel de belangrijkste vraag die er is.

"Life is bittersweet, filled with both joy and pain. Happiness is, however, a state of mind and a choice that is directed by the mind's eye." (uit het boek Hostage at the Table).

Je kunt er voor kiezen gelukkig te zijn, door bewust te zijn van wie je bent en waar je heen gaat. Ik de eerste drie posts uit deze serie heb ik geprobeerd uit te leggen hoe ik antwoord heb gegeven op deze vragen. Het zijn geen makkelijke vragen, maar er wordt tegenwoordig zo enorm veel over geschreven, dat hulp nooit ver weg is.

Een belangrijke slotgedachte die ik mee wil geven, is dat de zoektocht naar jezelf ook op zichzelf leuk moet zijn. Je kunt niet 15 jaar hard werken om een doel te bereiken, terwijl je de weg ernaartoe niet leuk vindt. Paul Graham geeft in zijn essay How to do what you love hier een krachtig voorbeeld van:

"(...) what leads people to try to write novels, for example. They like reading novels. They notice that people who write them win Nobel prizes. What could be more wonderful, they think, than to be a novelist? But liking the idea of being a novelist is not enough; you have to like the actual work of novel-writing if you're going to be good at it; you have to like making up elaborate lies."

Geniet van de zoektocht naar jezelf, beleef deze in alle mooie en minder mooie momenten en haal je energie uit zoeken naar jezelf. Geluk is een keuze en haal je niet uit een doel, maar uit de dingen die om je heen gebeuren. Iedereen kan dit en uiteindelijk is het makkelijker (en geeft het meer voldoening) dan gewoon de makkelijkste weg kiezen in het leven.

Ik zal de komende maanden blijven schrijven, denken en motiveren op dit gebied, maar achter de schermen. Over een tijdje (een half jaar, een jaar?) kun je hier de uitkomsten van dat projectje vinden. Tot die tijd gaan we weer even over op de "lichere onderwerpen".

Geniet ervan, Jasper, i2i.

Dit was de vierde en laatste post uit de serie "op zoek naar jezelf". Lees hier de eerste, tweede en derde post.

Waarom we niet doen wat we willen.

Uit recent onderzoek is gebleken dat de meeste jongeren (75%) precies weten wát ze voor werk willen doen, maar hier niet ook echt hun werk van maken. Slechts één-vierde van werkend Nederland doet op dit moment wat zij het liefste zou willen doen. (Ben jij hier één van?)


Jongeren geven aan hun dromen niet achterna te gaan, omdat 'er brood op de plank moet komen', 'ze de huidige situatie niet op durven geven' of - ondanks dat ze weten wat ze willen - 'ze geen baan kunnen vinden die aansluit bij hun passie'.

Met een beetje hulp zou er, naar mijn idee, in ieder geval aan dat laatste "excuus" wat gedaan kunnen worden. Als je doet wat je leuk vindt - dat houdt vaak in: zo veel mogelijk van jezelf in je werk kwijt kunnen en daarbij genoeg vrijheid hebben - betekent dat niet per direct dat je je rekeningen niet meer kunt betalen (de eerste smoes doet er niet meer toe) en het zal altijd beter (leuker!) zijn dan de zogenoemde zekere "huidige situatie" (dus ook dat is niet relevant).

Weet jij wat je wilt, maar doe je het niet? Volg je hart en praat jezelf vooral niet aan dat dit niet mogelijk is. Denk eraan: geld maakt niet gelukkig, een leuke dag wel.

Roos, i2i

Hostages at the Table

Iedereen loopt het gevaar een gijzelaar te worden, niet alleen in de meest directe zin (met een pistool tegen je hoofd) maar vooral in een meer figuurlijke zin: gijzelaar van jezelf, keuzes die je moet maken of in relatie tot vrienden, familie of collega's. George Kohlrieser, een voormalig onderhandelaar bij gijzelingen, deelt in zijn boek Hostages at the Table zijn ervaringen om ons te leren geen gijzelaar te worden in ons leven, nooit.


Kohlrieser trapt vooral open deuren in, maar heeft ook een paar leuke levenswijsheden die ik hier graag met jullie deel. Scheelt jullie weer een matig boek lezen;)

Je wordt een gijzelaar als je andere mensen, het verkeer, verloren bagage, een vertraagde trein of zelfs het weer - alles wat je zelf niet in je macht hebt - controle geeft over je leven op een negatieve manier, bijvoorbeeld door je er over op te winden. Ook emoties kunnen je gijzelen, als je geen goede uitlaatklep voor deze emoties hebt.

Als je banden kunt smeden met andere mensen, situaties, dromen of doelen, dan beschermt dit je tegen gijzeling. Een band betekent dat je de/het ander respecteert als zelfstandig en positief en dit ook altijd zo tegemoet treedt. Ook als de/het ander jou negatief benadert. Hele sterke banden (zoals een relatie of vrienden) kun je gebruiken om op terug te vallen als zwakkere onder vuur liggen.

Verder moet je altijd naar je emoties luisteren en deze op goede momenten uiten. Emoties zijn onze natuurlijke beschermmechanismen tegen gevaar en negatieve emoties - zelfs als deze diep weggestopt zijn - kunnen een beginnende gijzeling laten escaleren. Leer daarom je eigen emoties kennen en sta jezelf toe deze te uiten, ook als dit betekent dat je soms moet huilen. Geloof mij: sinds ik geleerd heb te huilen, voel ik me stukken beter!

Morgen schrijf ik een uitgebreide samenvatting van dit boek voor mijn werk, dus als je interesse hebt: laat het horen! Tot slot een citaat uit het boek:

"Life is bittersweet, filled with both joy and pain. Happiness is, however, a state of mind and a choice that is directed by the mind's eye."

Jasper, i2i

Achterwerk in i-say TV

Met YouTube kan nu al langere tijd iedereen zijn verhaal doen op video, zichtbaar voor de hele wereld. Achterwerk in de kast voor iedereen. Het Haagse mediabureau Studio A komt nu met een professioneel alternatief voor iedereen die iets te delen heeft: i-say TV. Hier kun je jouw inspirerende verhalen delen;)


Iedere dag heeft iemand exact twee minuten om iets bijzonder te delen met de wereld. Je moet daarvoor wel naar hun studio komen, maar dan krijg je ook een uitermate professioneel filmpje. Hopelijk komen er net zulke klassiekers op deze website te staan!

Jasper, i2i

Geluk in een flesje

Gisteren gezien bij de Douglas: Smiley. In het vrolijke flesje zitten stofjes die je gelukkig maken en dat is nog wetenschappelijk bewezen ook. Volgens de verkoopster is het in Duitsland al een groot succes, maar moeten Nederlanders er nog even aan wennen. Alleen nog als vrouwengeur, nu, maar ook dat is volgens de verkoopster maar tijdelijk.


Jasper, i2i

Over leuke gesprekken met bijzondere mensen

Ik ben blij met alle bijzondere mensen die ik mag ontmoeten en waar ik leuke en inspirerende gesprekken mee mag hebben. Soms schrijf ik indirect iets over dit soort ontmoetingen, maar vandaag wil ik de persoon centraal stellen. Afgelopen donderdag ontmoette ik op een All Different All Equal debat in Hengelo de beatboxer Nabil Aoulad Ayad.

In de auto terug richting Utrecht en Amsterdam vertelde hij me zijn visie op het leven. Toen Nabil (van oorsprong Marokkaan) een paar jaar geleden vanuit Brabant naar Amsterdam ging om zijn eigen theatershow werkelijkheid te maken, zei iedereen "Nee, dat lukt je niet." Nabil vond van wel. Inmiddels is hij Nederlands Kampioen Beatboxen, speelt hij in diverse theatervoorstellingen en verdient hij zijn brood in het theater.

Nabil had een droom en hij was koppig genoeg om daar in te blijven geloven. Die droom werd werkelijkheid. Steeds vaker zie ik om me heen mensen dit bereiken en dat inspireert enorm. Dan bedoel ik niet het zweverige Amerikaanse gelul in films als The Secret, maar juist hoe iedereen met een beetje koppigheid, eigenwijsheid en doorzettingsvermogen écht alles kan bereiken. (En nog een heel aardig persoon kan blijven. Bedankt Nabil!)

Ook met dank aan Akua en Maaike voor hun bijdrage aan de leuke gesprekken in de auto.
Jasper, i2i

World of Difference

Het World of Difference-programma biedt elk jaar een paar mensen de kans een wereld van verschil maken, op hun eigen manier. Sinds november 2006 zetten de afgelopen 5 winnaars zich een jaar lang in voor projecten voor goede doelen:

Machiel Spuij zorgt er met hulp van de stichting Fair Trade Original voor dat de boeren in Masasi (Tanzania) een redelijke opbrengst voor hun cashewoogst krijgen;
Annekoos Wiersinga kan dankzij de Vodafone Netherlands Foundation haar medische staf uitbreiden in het Magbenteh-ziekenhuis in Makeni (Sierra Leone), een medisch protocol ontwikkelen en medisch personeel trainen en begeleiden;
Pieter van Eijk verschaft via de stichting Wetlands International microkredieten aan de lokale bevolking in Indonesië;
Bram de Vries begeleidt mensen in Guatemala en op de Filippijnen een waterpomp te maken met lokaal beschikbare materialen en werkt aan sanitairprojecten in sloppenwijken in Kameroen en Kenia;
En tot slot, zorgt George Seremwe er via de stichting Child Future Africa voor dat weeskinderen weer naar school kunnen.



Wil jij ook een jaar lang fulltime voor je favoriete goede doel werken en op jouw manier hét verschil maken? Surf dan naar Vodafone, World of Difference en geef je voor 3 juni 2007 op!

Roos, i2i