Ik ben blank en breng schade toe

Vandaag kreeg ik een mailtje van Right to Play, met wie ik een reis naar Uganda probeer te organiseren. Ze zijn enthousiast, bij Right to Play, over ons plan hun projecten in vluchtelingenkampen te bezoeken. Alleen: door de bezoeken van al die geïnteresseerde mensen uit het Westen denkt de regering van Uganda nu dat Right to Play een rijke club is en dat zet de verhoudingen onder druk.

Als Nederlandse jongere ben ik me er maar al te bewust van dat mijn mondiale voetafdruk groot is. Ik gebruik meer electriciteit per dag dan menig boer in Afrika in een jaar; enkele bomen laten ieder jaar het leven om alleen mijn kladpapiertjes de leveren. Ik probeer zo min mogelijk sporen na te laten, maar het lijkt of dat als blanke onmogelijk is. Alleen mijn aanwezigheid in veel landen op deze wereld brengt al schade toe.

Een leuke blog die ik sinds kort volg is die van No Impact Man, een man in New York die probeert geen sporen achter te laten op de wereld. Althans: geen negatieve sporen. In New York - of Utrecht - moet dat nog redelijk lukken, maar zou het ook mogelijk zijn om No Impact Man Kenia, Guatamala of - om het even - Vietnam te zijn?

Ik hoop dat alles met Right to Play nog lukt en dat we tijdens ons bezoek daar geen schade toebrengen. Tegelijkertijd zal ik eens nadenken over het no impact wereldburgerschap. Heb je tips, laat ze weten!

Jasper, i2i