Citytrip-spelen

Vanwege een citytripje Amsterdam - Maastricht vandaag wachtten er 6 uur lang samen treinen op ons. Hoe breng je die tijd het best door?

Tegen verveling in de file opperde m’n moeder eerder deze week breien, vingerhaken en het vormen van een koor. Dat we iets van een spelletje mee wilden nemen, hadden we van te voren zelf al bepaald en bij gebrek aan naalden, wol en zangtalent hielden we het bij iets waar iedereen iets mee zou kunnen doen: de (Sudoku’s uit de) Metro en Spits en een pakje kaarten.

Met z'n 2en is het al gezellig, maar het zou natuurlijk nog leuker zijn als er meer mensen mee zouden doen. Dan is de vraag: hoe krijg je iemands aandacht? Met slechts papier en stiften kom je al een eind! Het eerstvolgende wat ons te doen stond, was een 4-zits-stukje in de trein te veroveren en een bordje te maken.


Op de terugweg vonden we een plekje bij een meisje in een 4-zits-stukje; ze had een grote tas op de stoel naast haar staan. Een mevrouw die voorbij liep mopperde hardop dat ze "wel een stoel zag, maar dat ze daar niet kon zitten door die tassen", in plaats van gewoon te vragen of ze daar misschien kon zitten.. Dit resulteerde in een nieuwe boodschap voor onze medereizigers:



In die 6 (!) uur treinen heeft niemand zich als kaartpartner aangeboden. We moesten het doen met wat verwarde blikken, hier en daar een glimlach, goedkeurende knik of mensen die voorbij liepen en toch een tweede keer keken om te lezen wat er nou stond. De enige die wat zei was een conducteur die zich afvroeg of al veel mensen ons aan hadden gesproken of dat we het misschien op hadden gehangen omdat we elkaar niks meer te melden hadden.

Zeg nou zelf: dat moet toch beter kunnen! Gezamenlijk spelletjes spelen in de trein: van een Sudoku-wedstrijdje tot een potje pesten of misschien toch dat koor vormen.. Wat jij?

Roos, i2i