De maan (als inspiratiebron)

Altijd als ik buiten loop en het een beetje donker begint te worden, kan ik het niet laten even naar boven, omhoog de lucht in te kijken of ik de maan ergens zie. Wat de maan zo mooi of bijzonder voor mij maakt, kan ik alleen niet precies zeggen. Misschien het feit dat de maan het helderste object aan de hemel is, na de zon. Of omdat de maan er altijd voor je is, met wie en waar je ook bent.

Is het niet mooi om te geloven
dat de maan altijd waakt, hoog daarboven?

De maan is er onder andere om op afstand van te genieten, bij weg te dromen, na te denken, enigszins te bewonderen en gewoon om - samen, niet per se bij elkaar zijnde - naar te kijken. Zeker op een maandag ;)


Als je je de komende tijd eens alleen voelt, kijk dan naar de maan, denk eraan dat er op datzelfde moment ergens anders ook mensen zijn (waaronder misschien ikzelf) die hun blik erop laten vallen en weet dat je op dat moment tòch even samen bent.

De maan is heel ver weg
Hoe hard ik het ook probeer
Ik kan er echt niet bij

Maar als je even kijkt
Tegelijkertijd met mij
Dan brengt deze zelfde maan
Ons dichterbij

Roos, i2i